Recensies

Verslag van de moeder van Jazz:

Jazz en Bink

 

Onze dochter Jazz is afgelopen zomer door een hond gebeten in haar wang. Uit het niets viel de hond aan. Onze dochtertje was bevriend met de hond en het feit dat deze hond haar had gebeten, maakte haar heel erg angstig voor alle andere honden op de wereld. Dieren reageren natuurlijk op angst, dus we moesten deze angst overwinnen/verminderen. Jazz nam het voortouw… Heel voorzichtig aaide ze het hondje van een goede vriendin. Om vervolgens snel weer afstand te nemen. De eerste stap was gezet maar het was daarna ook wel even genoeg. Ze schrok van honden die te dicht bij haar kwamen en had vaak nachtmerries. 

 

Op de school van Jazz raakte ik in gesprek met Inge en ze bood aan om te helpen. We werden bij haar thuis uitgenodigd. Bink en Iko zaten achter een hek. Inge nam alle tijd om goed contact te maken met Jazz en legde haar vervolgens van alles uit over de lichaamstaal van een hond en hoe je hiermee om moet gaan. Uiteindelijk mocht Bink even de woonkamer in zodat Jazz kon oefenen met wat ze geleerd had. Er zat nog heel veel spanning bij Jazz. Inge voelde dit heel goed aan en ze hield het contactmoment kort. 

 

Een week later bleek bij aankomst dat de angst deze keer nog meer in de weg zat. Iko en Bink zaten weer achter het hek, maar toch koos Jazz  snel voor een plekje bovenop de tafel. Ze wilde er ook niet meer vanaf. Daar voelde ze zich veilig. Inge leerde haar hoe ze moet staan als er een hond op haar afkomt, hoe ze zichzelf rustiger kan krijgen (ondanks haar angst) en hoe een hond zal reageren als ze deze houding aanneemt. Toen Bink en Iko los mochten, vond Jazz dat nog moeilijker dan de week ervoor. De theorie in de praktijk brengen is een grote stap, maar uiteraard noodzakelijk om echt te leren vertrouwen op de technieken ... Het viel mij als moeder zwaar om Jazz weer zo angstig zien. Bink en Iko reageerden op onze spanning en bleven blaffen. Jazz besloot dat de tafel niet meer veilig genoeg was en klom op mijn schouders. Een zeer angstig meisje en een meetrillende moeder…. hoe krijg je zo’n stel met beide benen op de grond? Inge hield vol. Met ontzettend veel geduld, respect en aandacht bleef ze wijzen op de aangeleerde technieken en werd Jazz rustiger en de honden dus ook. Maar okee… ze zat dus nog wel hoog op tafel of op mijn schouders. Ik had geen idee hoe we de volgende stap moesten zetten….

 

Inge wel. Ze stelde voor om de volgende keer samen met Jazz en Bink te gaan wandelen. Wonder boven wonder wilde Jazz deze uitdaging uiteindelijk toch weer aangaan. Haar angst was erg groot, maar haar vertrouwen in Inge was ondertussen ook heel groot geworden. Inge en Bink kwamen Jazz ophalen en na een rustige opbouw gingen ze op pad. Bink netjes aangelijnd en Jazz naast Inge. Ik zwaaide ze uit. Zoveel verschillende emoties gingen door mij heen! Maar ik was vooral weer zo trots op Jazz en zo ontzettend blij met Inge. Ze zijn een uur onderweg geweest… Na een half uur kreeg ik onderstaande foto doorgestuurd. Jazz staat naast Bink. Met haar handen in haar zakken. Met haar voeten stevig op de grond. Wat een overwinning! 

 

Gisteren rende er een hond bij zijn eigenaar vandaan naar onze kinderen en een vriendje die aan het spelen waren met een bal. De hond was groot en onstuimig. Hij pakte de bal en sleurde een jas mee die op de grond lag. De eigenaar kreeg de hond niet te pakken. Mijn hart ging tekeer terwijl ik probeerde om zo rustig mogelijk tegen de kinderen te zeggen dat ze stil moesten staan. Toen het baasje de hond te pakken had, stonden de kinderen nog allemaal als een boom. Niemand was in paniek geraakt. Dankjewel Inge en Bink, voor deze onwijs belangrijke eerste stappen!!!!!!

 


Julia, heeft de angst voor honden training gevolgd:
Ik vond honden altijd heel erg eng. Als ik een hond tegen kwam ging ik altijd aan de andere kant van de straat lopen. Ik durfde honden ook nooit te aaien. Maar omdat Inge me heeft geholpen en me dingen heeft geleerd ben ik niet meer bang voor honden. Nu vind ik het juist jammer dat ik niet meer naar Bink en Iko ga. Groetjes Julia
Floor, heeft de angst voor hondentraining gevolgd:
Floor is vanaf dat ze een jaar of twee a drie is al heel bang voor honden. Ook een beetje voor poezen, maar voor honden is het erger. Hoe het is gekomen is voor ons een beetje een raadsel. Waarschijnlijk meerdere oorzaken bij elkaar. We hadden al wat dingen geprobeerd, maar niks hielp haar eigenlijk. Ze raakte soms helemaal in paniek en wist niet wat ze moest doen. Inge kende ik al vroeger en had nu zo iets van misschien kan dat Floor nog helpen. Floor wilde het nu ook wel graag, ze vond het zelf ook lastig. De eerste keer toen we bij Inge kwamen durfde ze echt de auto niet uit. Na overtuigd te zijn dat Bink de hond er niet was ging ze mee naar binnen. Kennis gemaakt en Floor wilde ervoor gaan. We zijn in totaal 4 keer geweest en Floor heeft heel veel overwonnen. In een ruimte zijn met een hond die los loopt hadden we echt niet kunnen bedenken. Samen met Bink aan de riem lopen en ook grenzen aangeven. Wat heeft ze het goed gedaan en ook heel fijn hoe ze dit met Inge heeft gedaan. Heel rustig en niks tegen haar zin of wil in, ze mocht het zelf aangeven. We zijn super blij dat we dit hebben gedaan en dit heeft Floor zeker geholpen om haar ergste angst te overwinnen!
Jens, heeft de angst voor hondentraining gevolgd:

Verslag van de moeder van Jens:

Onze zoon Jens zit bij de zoon van Inge in de klas. Met Inge had ik het al een paar keer gehad over zijn angst voor honden en katten. Dit voorjaar werd zijn angst alleen maar erger. Jens wilde niet meer alleen buiten spelen, dit beperkte hem enorm. Zelfs als er vriendjes kwamen spelen dan moest een van ons met hun mee naar buiten.

Op een zaterdagochtend kwam er een hond richting Jens aangelopen. Jens raakte zo in paniek dat hij zonder te kijken de straat over stak, toen kwam er net een auto aan, gelukkig liep het goed af. Wij keken elkaar aan en zeiden dat er nu echt iets moest gebeuren. Ik heb die zelfde middag nog contact opgenomen met Inge en hebben toen een afspraak gemaakt. 

Eerst een intake gesprek om elkaar beter te leren kennen en elkaars verwachtingen uit te spreken. Bij de afspraken die volgde, zette ik Jens af en ging Inge met Jens en met hun hond Bink aan de slag. Binnen 5 sessies is Jens zijn angst kwijt geraakt. Dit is gekomen door Inge die de capaciteit heeft rustig te blijven, Jens op zijn gemak te stellen en het vertrouwen te geven dat het goed komt en natuurlijk door de hulp van Bink! 
Jens begrijpt nu waar het gedrag van een hond/kat vandaan komt als hij een angstige indruk maakt. Door een andere houding aan te nemen kan hij nu laten zien wie de leiding heeft. Hij stapt nu zelf af op een hond/kat en heeft niet meer de neiging om weg te rennen maar blijft nu rustig staan.

Chapeau! Super bedankt!

Stan, heeft de angst voor hondentraining gevolgd:

 

Afgelopen jaren nam de angst bij Stan voor honden steeds meer toe. 
Eerder ging hij het niet uit de weg, maar op een gegeven moment wilde hij niet meer bij vriendjes spelen die een hond thuis hadden. 
Toen dit ook ging spelen bij katten en zijn kleinere broertje en zusje het gedrag gingen kopiëren was dat voor ons een signaal dat wij hier echt iets mee moesten doen.

Na het intake gesprek met Inge, had Stan ook zin en energie om hiermee aan de slag te gaan. Hij wilde er zelf ook graag vanaf.
Het was fijn dat Inge naast het bekijken van het gedrag van honden speciaal voor Stan ook heeft gekeken naar het gedrag van katten.

 

Na de tweede sessie deed Stan trots de deur open en stond Bink naast hem. Inge had mij al het vertrouwen gegeven dat Stan van zijn angst af zou komen, maar de trots en zelfverzekerdheid die op dat moment van hem afstraalde bevestigde dat.
Stan heeft vier sessies gevolgd en is van zijn grootste angst af. In dezelfde week is Stan weer gaan spelen bij vriendinnetje, waarbij thuis een hond aanwezig is. Ik ben heel tevreden over de wijze waarop Inge Stan hierin heeft begeleid en tot dit mooie resultaat heeft geleid.